Hoi Neaxieden!

Hier het zomerclubblad van juli en augustus 2000, samengesteld tussen het EK voetbal, Grand Prix, Wimbledon en Tour de France door. Een hele berg kopij, maar gelukkig ook een groot deel digitaal aangeleverd, dus dat was weer lekker cutten en pasten. 44 pagina’s binnenwerk is volgens mij een evenaring van het clubblad van mei 1997, toen ook al in het A5-gedrukte formaat.

Welnu, wat hebben we dan in de aanbieding deze maand? Om te beginnen de vaste bijdrage van de voorzitter en het droevige bericht dat het herstel van Willem van Moll nog niet helemaal is doorgezet. Wel weer terug in ons midden: Wil Beerding, welkom terug Wil, en ook Nico Noort is weer op de baan gesignaleerd! Vanuit het bestuur kwam de vraag of er misschien iemand de functie van vrijwilligerscoördinator of misschien beter en wat algemener gezegd: ‘people coordinator’ ambieert, een functie waaronder ook wellicht het contact met de ziekenboeg valt? Wie biedt? Verder oproepen voor vrijwilligers en juryleden, want ook de Marktstad Millennium Marathon zit er aan te komen. Tijd om eens de handen uit de mouwen te steken! Verder: Weert 2000 met Kees Meijer, Frank Woesthoff, Paul Hasselt en een bladzijde vol met uitslagen, need I say more? Inleverdata kopij voor dit clubblad en vanuit de TC: trainingen, kantine en vakantieregeling. Martin Teunissen met de VoorjaarsLokLopen, RoPa-Run, plus uitslagen van individuele en competitiewedstrijden. Mike Hoffmeister, Kees Meijer en supportster van de Meisjes D tijdens de gebiedsfinale in Amsterdam, naast de inmiddels vertrouwde kalenders voor de jongste NEA’tjes. Tenslotte het PR-klassement en de verjaardagen van de puppies. Pfff, vast wel iets vergeten, maar ik zou zeggen: niet boos wezen, lekker clubblad lezen! En voor degenen die dit on line in Nieuw-Zeeland lezen (Richard en Carolien dus): groetjes van de NEA-campus en dan natuurlijk speciaal van de "familie Hupkes"!

Oja, de tweede lichting inktcartridges is de deur uit en over inkomsten voor onze vereniging gesproken, ook de Lotto is een ‘leuke’ vaste bron van inkomsten voor NEA-Volharding.

Ik zie jullie graag weer na de vakantie. Kopij voor het clubblad van september graag (digitaal) inleveren voor maandag 4 september 2000 (20:30 uur).

Rudi Redactie

In de vorige editie heeft u kunnen lezen dat ik aan de vooravond stond van mijn eerste en tevens laatste ROPA-run. Toen wist ik echter niet wat een geweldige happening de ROPA-run is. Afgezien van het feit dat je behoorlijk gek moet zijn om hier aan mee te doen, want je tart je lichaam tot het uiterste (nooit geweten dat je zover kunt gaan). Dat geldt voor de lopers, maar zeker ook voor chauffeurs, fietsers, kaartlezers, masseurs, cateraars en kwartiermakers, want wat heb ik een respect voor al die ‘deelnemers’ die het als hun taak zien om ‘in dienst van de lopers’ mee te doen ( KLASSE!!!!!!!!!!!).

En alles ging dit jaar in een geweldige sfeer en een fantastische saamhorigheid. Ik heb juist van dat laatste intens genoten, omdat je als duursporter vaak de moeilijke tijd in zware wedstrijden alleen beleefd, maar nu stapte je na vrij korte inspanningen (we liepen steeds 3 à 4 minuten) ‘steenkapot’ de bus in en werd er weer gelachen tot de volgende loopbeurt. (Toch blijft 70 km. lopen in 34 uur wel een vermoeiende bezigheid.)

Ook de prestaties waren dit jaar prima. Ons tweede team kwam keurig in de vroege ochtend binnen, zodat ze niet in de hitte overdag hoefden te lopen en de echte harde jongens (DvL!!) na het douchen en ontbijt meteen door konden om Parijs te verkennen ("ach we zijn noch maar 48 uur in touw"). Op dat moment voelde ik me wel een ‘watje’, want ik was zelfs niet wakker te krijgen om dit team te onthalen (ik vond blijkbaar dat ik recht had om moe te zijn).

De grootste verbazing maakte zich ergens in Noord-Frankrijk van mijn meester toen ik op de eerste ochtend ontwaakte op een grasveldje, waar ik tijdens een van onze pauzes even lag bij te komen van een ‘verkeerd gevallen soepje‘ (Sorry Alko, maar ik had naar je moeten luisteren) en plotseling zag ik Riny en Linda Andreoli en Henk en Dennis Geertman. Ik dacht dat ik een droomde, maar niets van dit alles…. Ze waren ‘even’ komen aanmoedigen. Dit was een geweldige en leuke surprise. (maar willen jullie niet verder vertellen dat ik niet wakker te krijgen was, want anders weet heel NEA dat.)

Het eerste team waar de uitdunning van echte talenten zo hard was gegaan dat ze zelfs mij nodig hadden, verbeterde zelfs het NEA-parcoursrecord en dat had captain Jan Zwemstra niet voor mogelijk gehouden, maar ik denk dat juist omdat een ieder zijn tempo constant kon blijven lopen en ook bij vermoeidheid niemand verzaakte is de sleutel van dit succes.

De onderlinge sfeer op de tijdelijke camping was prima en de contacten intensief, maar daarover klapt een ROPA-runner nooit uit de school, dus……..

……….daarom sluit ik nu niet uit dat ik volgend jaar mijn tassen nog een keer pak, want het is in één woord "FANTASTISCH"!

Nu iets heel anders: Vanuit deze plek wil ik Harry Scheepers feliciteren met zijn promotie tot landelijk KNAU-scheidsrechter. Dit is zowaar een prestatie van formaat en nu maar hopen dat NEA niet te klein wordt voor Harry.

Momenteel hebben we een tekort aan geschoolde en inzetbare jury-leden. Onze JUCO’s Henk Geertman en Herman Heijt verwelkomen in grote dankbaarheid mensen die zich hiervoor willen laten scholen. U kunt hen bereiken onder de telefoonnummers 430182 respectievelijk 436533.

Met sportieve groet,

Jack Melis

Purmerend, 22 juni 2000

Beste NEA-vrienden,

Even een berichtje van ons; de familie Van Moll.

In het ziektebeeld van Willem is helaas geen verbetering gekomen, helaas een verslechtering. Hij wordt nu doorverwezen naar het AMC voor verder onderzoek. Dus veel nieuws hebben we jullie niet te vertellen.

Door deze situatie en de drukke studie- en werkzaamheden zullen jullie mij (Tiny) ook voorlopig niet op de baan zien verschijnen.

Ik hoop dat andere en vele nieuwe juryleden jullie kunnen bijstaan bij de wedstrijden en andere activiteiten.

Wij wensen jullie veel succes in de sport en hopen elkaar gauw weer te zien en/of te spreken!

Veel groeten en een goede vakantie toegewenst.

Willem en Tiny van Moll

- Philippe Scheepers tijdens de Nederlandse Studentenkampioenschappen héél goed gepresteerd heeft?

Hallo allemaal,

Als jullie dit lezen, heb ik mijn eerste vier trainingen er al weer opzitten. Een aantal atleten van NEA kent mij misschien nog van... alweer zo'n drie jaar geleden.

Mijn vertrek bij de AV Monnickendam was de aanleiding, en Rudi Schavemaker vroeg mij op 14 mei tijdens de seniorencompetitie in Grootebroek, of het me leuk leek een specialisatietraining te verzorgen in Purmerend en of hij dit door mocht geven aan het bestuur.

Met een hoofd vol vage bedenkingen, zei ik...ja. Niet denkende dat dit zo'n vaart zou lopen. Maar daar had ik even misgerekend en binnen de kortste keren werd ik benaderd door Henk de Koning, die er bepaald geen gras over liet groeien. Zo kwam het dus dat ik precies een maand na het gesprekje met Rudi al op 14 juni mijn eerste hoogspringtraining stond te geven.

Purcy had, ook al op korte termijn, een groepje bij elkaar getrommeld! En, ondanks dat het steeds harder ging regenen heb ik die avond genoten.

Nu ben ik zo wie zo een liefhebber van de springnummers, maar al na 10 minuten zag ik dat de atleten over een goede basis beschikten en dat de loopscholingsoefeningen er goed en verzorgd uitzagen.

Hiervoor wil ik een groot compliment geven aan alle trainers die hier aan hebben meegewerkt!

Inmiddels heb ik me na zo'n 3 trainingen een goed beeld kunnen vormen van de capaciteiten van de atleten, waardoor we straks na mijn vakantie de draad weer op kunnen pakken.

Mijn vakantie is tevens een aanleiding om nog even iets over mijn dagelijkse bezigheden te vertellen. Drie jaar geleden ben ik een reisbureau gestart dat gespecialiseerd is in alle soorten reizen naar de Himalayalanden: Nepal, Tibet, India en Bhutan.

Sportieve reizen met wandeltochten, wildwatervaren, bergbeklimmen en zelfs paragliding, maar ook culturele rondreizen. Om deze reden reis ik zelf toch zeker wel twee keer per jaar naar een van deze bestemmingen.

Wat mijn trainersopleiding betreft, hiervoor heb ik na de opleiding voor jeugdtrainer, atletiektrainer en trainer coach-B, de specialisaties krachttraining, springen en sprint/horden op Papendal gevolgd. Inmiddels geef ik al zo'n 15 jaar training, maar vind het nog steeds heerlijk om met een groepje gemotiveerde atleten aan de slag te gaan. Ik hoop dan ook dat we dit seizoen nog heel wat persoonlijke en misschien ook wel clubrecords kunnen laten sneuvelen.

Woensdag 16 augustus ben ik terug, en hoop dat er dan om 19.00 uur weer een flinke groep aanwezig zal zijn.

Allemaal een heel prettige vakantie toegewenst van,

Wil Beerding

Op het gevaar af de vierde te zijn die een verslag schrijft over Weert, waag ik me er toch maar aan. Tenslotte heeft iedereen een andere stijl en zijn hem of haar weer ander zaken en gebeurtenissen het meest bijgebleven. Ik hoop dat Nico ook een stuk schrijft, want hij bewees over onmiskenbare literaire gaven te beschikken en het zou mij verbazen als hij binnenkort niet op grotere schaal gaat publiceren. Ik bedoel maar, hij las op een avond twee humoristische en zeer onderhoudende stukken van eigen hand voor; we hebben ervan genoten.

We waren met een bont gezelschap van minipupil tot veteraan afgereisd naar het zonnige zuiden en we hebben er geen spijt van gehad. Gelukkig waren er ook trainers, ouders, begeleiders, masseurs en sportpsychologen meegereisd en zij konden ieder op zijn of haar eigen terrein aan de bak.

Het Nea-tentenkamp zag er verzorgd, bont gekleurd en gezellig uit. Dick had er wat tegen op gezien maar met hulp en advies van vader Berende stond ook zijn tentje, weliswaar wat pips en onwennig (wat wil je als je jarenlang opgerold heb gezeten), maar verder fier overeind. De tenten stonden nog niet of Jesse stelde zijn moeder voor een pikant dilemma; uiteindelijk gingen Judith en Ivonne samen in een tentje om eens lekker bij te "beppen" en Kees in een (waterdicht?) tentje van Ivonne, hetgeen hem de gelegenheid bood lekker breeduit rotzooi om zich heen te verzamelen.

Heeft u wel eens gehoord van Rooibosthee? Nee, dan leg ik het even uit. Deze thee is ontdekt door Frank, is onbeperkt te nuttigen en werkt als epo/nandrolon op de prestaties, van welke aard dan ook! En het is niet in het bloed terug te vinden, misschien nog wel het belangrijkste.

Dag 1 in Weert begon ook de successtory van onze Persijn. Bij deze kanjer gierde de adrenaline gedurende twee dagen door zijn ranke lijf; hij had werkelijk een piekervaring. Op de 10-kamp zo presteren op onderdelen die hij hooguit 1 keer per jaar doet, is werkelijk heel bijzonder. Helaas viel hij net buiten de prijzen, ook heel bijzonder!

Even iets eruit lichten: hoog: 1.91m en polshoog: 2.70m. Wel frustrerend, Persijn, voor ons gewone stervelingen die de hele week buffelen op de training, maar het is je van harte gegund!

Op Lathoya stond dit weekend ook geen maat; zij verblufte vriend en vijand met een record-puntentotaal en sleepte zelfs een geldelijke beloning in de wacht; zeer goed!

Tussendoor even een woord over onze pechvogels in Weert. Joris, Kenneth en Floris vielen uit met blessures en Lisette kon zelfs helemaal niet starten door een hevige hooikoorts-aanval.

Moira viel tot twee keer toe op haar 1000m, maar liep hem toch op karakter uit. Martijn en Purcy waren niet geheel fit en ikzelf hoor ook in dit rijtje thuis. Wonder boven wonder ging het ver, hoog en polshoog eigenlijk nog goed ook, wat mij betreft.

De verdere prijswinnaars waren Michael, derde plek, Wout, zilver, Yaniek Raat en Bren, beide goud en Jeske, zilver. Alle andere aanwezigen hebben dacht ik een leuke wedstrijd gehad met een sterk deelnemersveld en daarin scoor je al snel goed als je bij de eerste tien zit.

En ook als je dat niet zit, kun je voor jezelf prima presteren en van een leuk sportgebeuren genieten. In veel categorieën heb je te maken met atleten die een jaartje ouder zijn en dus vaak simpelweg lichamelijk al wat sterker. Heb gewoon geduld, veel spinazie eten en je groeit vanzelf door en je prestaties worden automatisch, wel ook stevig trainen natuurlijk, beter.

Later haal je wellicht atleten die je nu voorbij gaan gewoon weer in! En ook al gebeurt dit niet, kijk vooral naar je eigen PR-en, want wat is mooier dan een overwinning op jezelf!

Wat me opviel bijvoorbeeld, is dat bijna alle meisjes D zich op de tweede dag verbeterden en stegen in het klassement; een meerkamp is nooit afgelopen voor het laatste nummer afgewerkt is!

Tot ziens, volgend jaar in Weert!

Met betrekking tot het journalistieke verslag van Weert hebben Kees (Meijer) en ik (Frank Woesthoff) een taakverdeling afgesproken. Kees zou zich, ondanks zijn drukke tienkamp met een aantal d.n.f.-resultaten, bezighouden met de sportieve kant van het Weert-avontuur. Ik zou me bezighouden met de "randverschijnselen" van camping Weert.

Het beloofde naast een sportief weekend een gezellig en soms cultureel-educatief weekend (wat zoveel betekent als je leert ook nog eens wat). Maar daarover later meer.

Allereerst de reis daarnaar toe. De keuze was vrijdag of zaterdag vertrekken. Een aantal was vrijdag al vertrokken. Omdat er vrijdagavond nog trainen was, besloten wij zaterdag af te reizen. Ons weekend Weert begon dus zogezegd op zaterdag. Het weer was minder, maar naarmate wij ons reisdoel naderde veranderde het weer zienderogen. In dat opzicht hebben we het met het weer dit weekeinde meer dan getroffen. Het waren een aantal (zeer) warme dagen.

Rond 9:30 uur kwamen wij bij A.V. Weert aan. In de "NEA-hoek" heerste al een gezellige drukte. Van Purcy kreeg Max zijn tas met startnummer en atletieklectuur in de handen gedrukt. De eerste zorg was het opzetten van de tenten. Alles verliep voorspoedig. Intussen werden wij nog getrakteerd op cake van Ellie/Elly van Aggele. Tegen de tijd dat we gesetteld waren, mocht Max aan de bak. Voor vandaag stond een gecomprimeerd chronoloog op het program.

Rond 14:00 uur hadden we de middag voor ons zelf. Dus tijd voor thee. Nooit geweten, dat thee een rode draad zou vormen tijdens ons verblijf. Het ging dan ook niet om zomaar thee. Nee het ging om rooibosthee of zoals Nico Raat het later noemde: roodbosjesthee. Mijn gasbrandertje heeft dit weekend overuren gedraaid en menig potje thee is rondgegaan.

Na wat relatieve rust deed zich het eerste echte probleem voor. Wat moest er gegeten worden? Grofweg werd de NEA-hoek in twee kampen verdeeld. De ene helft stortte zich op patat en aanverwante artikelen. De andere helft (waaronder ik) zweerde bij de chinees. Een enkeling wilde een combinatie van beiden. Een afvaardiging van beide kampen ging op pad om het voedsel te scoren. Dat het patatkamp weet wat eten is, bewijst de bestellijst, die enorm groot was. De "chinezen" bepaalde ter plekke welk voedsel meegenomen werd. Babi ketjap en saté vormde de hoofdmoot. Bij terugkomst waren de tafels bij elkaar geschoven en gedekt. Het smaakte een ieder zo te zien goed.

Na het eten bracht Nico Raat ons de regels van het edele Jeu de Boule bij. De ballen werden eerst ontdaan van de bruine laag, die daar van oorsprong niet omheen hoorde. Er werden twee partijen gevormd. Het ene duo bestond uit Nico Raat en Dik Bartelson en het andere bestond uit Kees Meijer en ik. We gingen flitsend van start, maar werden uiteindelijk kansloos en genadeloos afgeslacht. Intussen ontpopte Purcy zich als een ware masseur en behandelde drie klanten.

Na deze inmaakpartij zijn we weer aan de rooibos-/roodbosjesthee gegaan. Kees zette een pannetje citroenthee. Verrassend was het overigens te weten, dat notoire koffiedrinkers uiteindelijk een kop thee weten te waarderen.

Het werd een gezellige avond, waarbij Fieke van Wengerden ons aan de witte wijn probeerde te krijgen.

Aan het begin van mijn verhaal had ik het over een soms cultureel-educatief inslag van dit weekend. Dit werd zo'n avondje. Er ontspon zich een discussie over allochtonen, woonwagenbewoners. Ik had af en toe de indruk dat het over allochtone woonwagenbewoners ging of dat woonwagenbewoners per definitie allochtoon zijn. Daarnaast ontspon zich een discussie over de definitie van het begrip vooroordeel, waarvoor naar bleek verschillende uitleggen bestaan. Ondanks deze pittige discussie bleef het toch nog gezellig. Rond half een werd de sessie opgeheven want morgen was het weer vroeg dag. Het vergde vooraf nogal wat organisatie wie met wie in de tent zou slapen. De enige die het eigenlijk goed voor elkaar hadden waren de meiden (Kyoma, Moira, Marit en Denise). Yvonne was uit haar tent verbannen en moest de nacht doorbrengen in haar survivaltent. Eind van het liedje was, dat Kees de nacht in de survivaltent doorbracht. Jesse, Tijmen en Fardo de tent van Judith in beslag namen. De bagage van Judith belandde in mijn tent en Judith en Yvonne brachten de nacht door in de tent van Kees.

De volgende morgen eerst een gezamenlijk ontbijt met, je raad het al,.......... rooibosthee. Vandaag kregen de atleten een redelijk vol chronoloog voor de kiezen. Deze werd, ondanks de warmte, met veel enthousiasme en soms met goed resultaat afgewerkt. Een gebeurtenis mag niet onvermeld blijven. De 600 meter van de meisjes junioren D. Het was een volle serie. Na de start werd Moira van haar sokken gelopen. Ze maakte een buiteling en liep verwondingen op. Na enige aarzeling spurtte ze de groep achterna. Vervolgens wilde ze een andere atlete inhalen, maar die versnelde. Doordat ze versnelde stootte ze tegen het been van Moira, waardoor ze opnieuw onderuit ging. Dan moet je wel erg veel karakter hebben om je race uit te lopen en dat deed ze. Een heel groot compliment aan haar is dan ook op zijn plaats. Moira meid, het was echt grote klasse wat je liet zien.

's-Middags (rooibos)theetijd. Het avondeten werd besteld. We gingen op de Italiaanse toer (pizza's, lasagna en shoarma). Het moest wel op tijd geleverd worden, want 's-avonds was het natuurlijk weer zwemmen in De IJzeren Man.

Sommigen gingen na het eten al naar huis. Ze wilden Nederland tegen Tsjechië zien spelen. De meesten hadden het fatsoen de achterblijvers te groeten. Sommigen verdwenen zomaar in het niets (het werd je wel behoorlijk kwalijk genomen Dik!!). Het zwemmen was een groot succes. Nederland - Tsjechië speelde, dus het was zaak zo snel mogelijk naar de baan terug te keren, zodat de wedstrijd in de grote tent bekeken kon worden. De terugkeer was wel zo haastig, dat Judith vergeten werd. Dat was op zich niet zo'n probleem geweest, als Judith de weg terug had geweten. Een onvergetelijke fout. Het zal niet weer gebeuren.

Sommigen gingen na aankomst meteen rechtsaf de tent in om de voetbalwedstrijd te bekijken. Anderen, waaronder ik, gingen naar het tentenkamp.

Later die avond, na de troosteloze winst van Nederland op Tsjechië, kregen we een vervolg op het cultureel-educatieve deel van ons verblijf. Kees had kennelijk een cursus nieuwe Nederlandse uitdrukkingen gevolgd en maakte ons daar deelgenoot van. Door hem is mijn woordenschat weer uitgebreid. Wanneer en onder welke omstandigheden de uitdrukking gemaakt werd, weet ik niet meer, maar ik heb begrepen dat je bij iemand uit de buurt moet blijven wanneer hij of zij last heeft van emotionele incontinentie. Voor uitleg verwijs ik jullie graag naar Kees. Nico vertelde, onder het genot van jawel rooibosthee, een tweetal zelfgeschreven waargebeurde verhalen uit eigen werk. Hij blijkt een grandioze woordtovenaar te zijn. Met name het tweede verhaal maakte een verpletterende indruk. Het verhaaltje, zoals Nico het betitelde, had hij geschreven voor de schoolkrant. Na afloop vroeg ik mij af, wat de omvang van de schoolkrant was. Dit omdat het verhaaltje de omvang had van een pocket.

Na nog wat thee/fris te hebben gedronken en de nodige zoutjes/nootjes te hebben weggewerkt vonden we het welletjes en gingen we slapen.

De laatste dag, stond in het teken van het inpakken. De tenten werden afgebroken en alles werd ingepakt. Tussen de bedrijven door, moest ik ook nog kijken naar de verrichtingen van mijn dochter. De pupillen moesten die dag hun vierkamp afwerken. Dit leverde voor Lisanne een PR op bij het verspringen (3 meter). Het hoogspringen ging niet zoals zij zich het had voorgesteld. Bij de sprint had ze last van de wind maar liep toch een aardige race. Bij het kogelstoten blijkt eens te meer dat lengte belangrijk is, om ver te stoten.

Overigens was Lisanne ingedeeld bij Swindey en Joëlle. Ook zij presteerden goed tot zeer goed., hoewel Joëlle niet helemaal tevreden was over het hoogspringen. Zij werden overigens zeer goed gecoached door hun vaders respectievelijk Ruud en Hans.

Nadat alles was afgewerkt, werd de auto ingepakt en konden wij, net als de anderen die hun verblijf in Limburg niet verlengden, op weg naar huis.

Wij sloten dit Pinksterweekeinde af met een krappe anderhalf uur durende terugreis, maar kunnen terugkijken op een geslaagde, gezellige en voor de atleten een sportief weekeinde.

Volgend jaar weer!!

Frank Woesthoff

Lotto heeft iets heel nieuws. Naast de hoofdprijs van ƒ 1 miljoen maken Lottospelers voortaan kans op de nieuwe Jackpot van maar liefst ƒ 4 miljoen. Of nog meer, want de Jackpot kan iedere week oplopen. En alsof dat nog niet genoeg is, kunnen ze ook nog vele andere grote prijzen winnen. Bovendien maken spelers nu bijna 8 maal zoveel kans op een prijs!

Dat is niet alleen goed nieuws voor de spelers, maar zeker ook voor uw sportvereniging. Want uw clubkas wordt gevuld met nog meer inkomsten. Van de inleg gaat een aanzienlijk deel - 12,5% van iedere gulden! - rechtstreeks naar uw clubkas. Bovendien wordt de inleg met 50% verhoogd, dat betekent automatisch ook 50% meer inkomsten voor uw kas. Met dat extra geld kan uw club allerlei sport- en spelmaterialen aanschaffen. En niet onbelangrijk: ook goede doelen profiteren mee! Door mee te spelen met Lotto helpen spelers immers automatisch tientallen goede doelen.

Met de nieuwe Jackpot van Lotto wint dus iedereen. De spelers lopen iedere week het grootste risico om miljonair te worden én de clubkas van uw sporllclub wordt er beter van. En last but not least, u steunt de sport in Nederland.

Alles over de nieuwe Jackpot leest u in de bijgesloten nieuwsbrief 'Lotto Clubnieuws'. Verder vindt u in de envelop het officiële persbericht en niet te vergeten 25 gloednieuwe spelformulieren. Daarmee kunnen leden, vrienden en bekenden zich via uw sportvereniging opgeven om Lotto-speler te worden. En u weet het, hoe meer mensen via uw club meespelen met Lotto, hoe meer geld er in uw clubkas komt!

Met vriendelijke groet,

DE LOTTO

Sylvia van der Geest

Productmanager Lotto

Lotto is ingrijpend vernieuwd. Vanaf zaterdag 10 juni 2000 introduceert Lotto een nieuwe Jackpot. Naast de bestaande hoofdprijs van 1 miljoen gulden, maken Lotto- spelers wekelijks kans op een Jackpot van 4 miljoen gulden of meer. Speciaal voor deze snel oplopende Jackpot voegt Lotto een tweede trekkingsmachine en zes gekleurde ballen toe aan het spel. Naast de vertrouwde 45 gele ballen bepalen in het vervolg ook groene, blauwe, rode, gele, paarse en oranje ballen het Lotto-beeld. Wanneer een speler eenmaal 6 getallen goed heeft, is het alleen nog maar wachten op

het juiste gekleurde balletje dat uit de tweede machine rolt. Want met 6 getallen goed en de kleur goed Is de speler meteen winnaar van de Jackpot.

De toevoeging van de Jackpot van 4 miljoen gulden of meer is niet de enige verandering. Het spel krijgt ook extra prijzen, wat een hogere winkans betekent. Waar met het oude Lotto-spel een winkans gold van 1 op 40, geldt nu een winkans van 1 op 5,2. Spelers maken dus bijna 8 maal zoveel kans op het winnen van een prijs. Bovendien hebben spelers al prijs bij 2 getallen goed en zijn er gratis Loten te winnen. Ook heeft Lotto gebroken met diverse tradities. Zo vervalt het Cijferspel, komen er nieuwe spelformulieren en heten ingeburgerde begrippen als 'Kansen' en 'Rijtjes' vanaf nu gewoon Loten.

Lotto bestaat dit jaar 26 jaar. Door de toevoeging van grotere prijzen en een hogere winkans ambieert Lotto een groter marktaandeel te veroveren. Vele honderdduizenden Nederlanders spelen wekelijks Lotto. De komende weken worden zij via mailings en Radio- en Televisiecommercials geïnformeerd over de ingrijpende veranderingen van het spel. Huidige abonnees van Lotto worden daarnaast apart uitgebreid geïnformeerd.

Een spetterende introductie-actie in de aanloop naar de eerste trekking zal Nederland op z'n kop doen staan. Sylvia van der Geest, productmanager Lotto: "Een nieuw spel vraagt om een opvallende introductie. Heel Nederland zal weten dat de Lotto een nieuw spel is. Een spraakmakende introductiecampagne zal hiervoor zorgen..."

Lotto is een merk van De Lotto. De opbrengsten van Lotto en de andere merken van De Lotto (Lucky Day, Toto en de Nederlandse Krasloterij) komen ten goede aan goede doelen op het gebied van sport, cultuur, welzijn en volksgezondheid. In totaal droeg De Lotto in 1999 115,4 miljoen gulden af aan deze goede doelen.

• maandag 4 september 2000 20:30 Voor clubblad september 2000.
• maandag 25 september 2000 20:30 Voor clubblad oktober 2000.

• maandag 23 oktober 2000 20:30 Voor clubblad november 2000.

• maandag 20 november 2000 20:30 Voor clubblad december 2000.
• maandag 18 december 2000 20:30 Voor clubblad januari 2001.
• maandag 22 januari 2001 20:30 Voor clubblad februari 2001.
• woensdag 19 februari 2001 20:30 Voor clubblad maart 2001.
• maandag 19 maart 2001 20:30 Voor clubblad april 2001.
• woensdag 18 april 2001 20:30 Voor clubblad mei 2001.
• maandag 21 mei 2001 20:30 Voor clubblad juni 2001.
• maandag 18 juni 2001 20:30 Voor clubblad juli/augustus 2001.
• maandag 3 september 2001 20:30 Voor clubblad september 2001.
• maandag 24 september 2001 20:30 Voor clubblad oktober 2001.

- Kopij inleveren in de grijze redactie- en ideeënbus (naast de groene wedstrijdbox).

- Teruggave duurzame kopijdragers in de grijze lade (map ‘Teruggave Redactie’).

- Diskettebestanden graag samen met computeruitdraai/print inleveren.

- Voorzie ingeleverd materiaal van naam en geef duidelijk aan welk stuk voor plaatsing in het

clubblad wordt aangeboden.

- Kopij e-mailen kan ook, en wel op: [email protected] .

Lege inktcartridges van printers zijn nog steeds welkom! ‘At your service recycling’ recyclet deze inktcartridges en de vereniging krijgt er geld voor. Inleveren kan in de kantine

Tijdens de zomervakantie zal evenals in 1999 de mogelijkheid gegeven worden om trainingen te volgen. Deze zomer kunnen dus wederom zowel de pupillen als de C/D-junioren de hele zomervakantie trainen. Het is aantrekkelijk om in deze periode trainingen te volgen omdat er genoeg trainers beschikbaar zijn en de groepen in de vakantie klein zijn.

Dus: ga je (nog) niet op vakantie of ben je in deze periode al weer terug van vakantie:

KOM DAN TRAINEN

De trainingsuren/c.q. trainers van deze zomer zijn:

24 juli t/m 28 juli pupillen wo/vr gewone trainingsweek

31 juli t/m 25 augustus pupillen di/do 19:00 - 20:00 uur

C/D-junioren di/do 19:00 - 20:30 uur

28 aug. t/m 1 sept. pupillen wo/vr gewone trainingsweek

Opmerking:

Op alle bovengenoemde tijden is de kantine geopend, maar wij verzoeken u rekening te houden dat u van 31 juli t/m 25 augustus niet kan betalen met geld. Als u wat wilt gebruiken in de kantine gedurende deze periode verzoeken wij u vriendelijk voor woensdag 19 juli een consumptiekaart kopen.

Technische Commissie

CLUBRECORDS 2000

Jongens Pupillen C
Jasper Huisman 6 mei 2000 Amsterdam

600 meter 2.07.5

Meisjes Pupillen B
Lisette Guit 27 mei 2000 Purmerend

600 meter 2.13.0

Tanja Reuver 14 mei 2000 Den Haag

hoog 1.15 (evenaring)

In de langste estafetteloop van Europa, van Rotterdam naar Parijs, heeft het Nea Hillen en Roosen Team onder leiding van Jan Zwemstra een 6^e plaats behaald in een veld van 150 ploegen. Met een gemiddelde snelheid van 15,8 km per uur wist de ploeg ondanks het uitvallen van een van de lopers Parijs te halen in een tijd van 33 uur en 44 minuten. Over de wedstrijd hing als een zwarte schaduw een ongeval met dodelijke afloop waarbij 2 deelnemers om het leven kwamen. Ondanks deze dramatische gebeurtenis besloot de wedstrijdleiding de run af te maken en de deelnemers in gepaste sfeer in Parijs te laten finishen. Het 2^e team van de vereniging, het Nea Hertel Services Team, onder leiding van teamcaptain Joost de Bie, moest vanwege blessures de hoop op een hoge notering laten varen. Met een eindtijd van 40.10 eindigde zij in de middenmoot.