BERICHT VAN DE LEDENADMINISTRATIE
Teneinde meer leden te bewegen om over te stappen op automatische incasso van de verschuldigde contributie, heeft het bestuur in de vergadering van 10 november 2003 besloten de bijdrage in de kosten van een acceptgiro te verhogen naar � 2,00. Indien u alsnog wilt overgaan op automatische incasso, kunt u een machtigingsformulier afhalen in de kantine. Dit formulier gaarne inleveren voor 31 december 2003, in de kantine.

JURY EN ZO
Het afgelopen seizoen heb ik vrij veel wedstrijden gejureerd in de regio en daarbuiten en overal kwam ik hetzelfde tegen: mopperende ouders, coaches en begeleiders over de jury. Daarom heb ik besloten in de komende clubbladen steeds een stukje te schrijven over de verschillende onderdelen van het jurywerk bij atletiek. Hopelijk komt hierdoor wat meer begrip bij zowel de atleten als de ouders.
In dit eerste stukje wil ik wat vertellen over de topjury. Topjuryleden zijn gewone juryleden die door cursussen gevolgd te hebben en wat meer van de reglementen weten, een leidinggevende rol mogen/willen uitoefenen tijdens een wedstrijd.
De standaardbezetting van de topjury voor een wedstrijd bestaat uit een wedstrijdleider (WL), drie scheidsrechters (SR) lopen, springen en werpen, een starter (ST) en een microfonist (MI).
Bij grotere wedstrijden kan dit jurykorps worden uitgebreid met een technisch assistent, meerdere scheidsrechters (bijvoorbeeld per onderdeel 1 scheidsrechter), 1 of meer recall-starters (alleen bij NK's) en meerdere microfonisten (1 voor de loopnummers en 1 voor de veldnummers).
Voor alle bovengenoemde functies bestaan verschillende niveaus je begint allemaal op Regionaal en vervolgens kun je promoveren tot Gewestelijk, Nationaal en Internationaal. Hiervoor is alleen wel veel ervaring en kennis van het wedstrijdreglement nodig.
Iedereen kent tijdens wedstrijden wel de man met de rode band, maar wat doet hij eigenlijk? Helaas hebben we op dit moment geen wedstrijdleider bij NEA maar we hebben er wel verschillende gehad, enkele namen als Marion Focke, Harrie Scheepers, Flip van Doorn, Martin Huybrechtse en Hein van Heeren zullen enkele (oud)leden wel bekend zijn.
Toch is deze functie erg belangrijk voor en tijdens de wedstrijd. De WL is verantwoordelijk voor de organisatie wat inhoudt dat: er een tijdschema moet zijn, voldoende (top)jury, het veld moet in orde, voldoende en goed materiaal, het veld gereed maken. Gelukkig hoeft de WL bij NEA dit niet allemaal alleen te doen want hij wordt met verschillende taken geholpen door het wedstrijdsecretariaat en de juco.
De belangrijkste taak van de WL op de wedstrijddag is er voor te zorgen dat al het materiaal op tijd op de juiste plek is en dat het tijdschema op tijd draait.
Daarnaast zijn er tijdens de wedstrijden ook altijd van die 'vervelende mensen' in blauwe jasjes met groende banden, wat doen die nou eigenlijk? Zoals waarschijnlijk wel bekend zijn dit de scheidsrechters, de mensen bij wie je moet zijn als je een klacht hebt (dus NOOIT bij de jury!!).
In het wedstrijdreglement staat de functie van de SR als volgt omschreven: de scheidsrechter ziet er op toe dat de reglementen worden toegepast; hij beslist in alle kwesties, die tijdens de wedstrijd voorkomen en die in de reglementen niet zijn voorzien. Dit houdt in dat hij erop toe ziet dat de juryleden goed hun werk doen en eventueel ingrijpt als er een fout ontstaat.
Vaak wordt de taak van SR nog wel eens onderschat omdat hij op het eerste gezicht niets doet (enkele uitzonderingen daar gelaten) en de WL die wil nog wel eens druk met een horde lopen sjouwen. Maar de SR moet bijna overal te gelijk zijn, zeker als je alleen SR bent. Je moet alle onderdelen in de gaten houden en tegelijk moet je de parate kennis hebben om te beoordelen of de jury zijn werk wel goed doet. Dan moet je ook nog eens letten op de veiligheid, al met al de SR heeft toch wel wat te doen.
De volgende keer wil ik wat meer vertellen over de starter en microfonist. Mocht je naar aanleiding van dit stukje vragen hebben of over jureren in het algemeen dan kun je me mailen ([email protected] ) en dan zal ik daar de volgende keer op terug komen.
Tim van den Heuvel

SPORT(ATLETIEK) FILOSOFIE
Ik stuitte laatst op een syllabus van een of andere cursus die ik bij de KNAU eens gevolgd heb. Ik vind hierin dusdanig zinnige dingen in staan dat ik het niet aan de kritische NEA-nieuws-lezer wil onthouden. Bovendien biedt het stof tot nadenken en bezinning op de lange winterse avonden. Uiteraard zit mij eigen mening er door heen gebreid!
Onze edele atletieksport kent gelukkig niet de uitwassen van een sport als voetbal, onsportief en zelfs agressief gedrag van sporters en trainers/begeleiders/publiek naar elkaar toe. Atletiek is geen contactsport, er is geen fysiek contact en letterlijk geen fysieke weerstand onderling. De prestatie wordt individueel geleverd, je kunt je niet even verschuilen/drukken, zoals in een teamsport. Dit maakt het voor de atleet extra spannend, soms te spannend om goed te presteren. Sommige atleten ontwikkelen faalangst, durven niet (meer) aan wedstrijden mee te doen en dat is jammer. Trainers en begeleiders kunnen dit voorkomen/afremmen door alle atleten evenveel aandacht te geven, iedereen hoort erbij, en door te benadrukken dat je vooral moet kijken naar je eigen persoonlijke records. Er zijn er maar enkelen die strijden voor de plaatsen 1, 2 en 3 en die krijgen meestal al automatisch veel aandacht, en terecht natuurlijk! Net als bij een teamsport heb je in de atletiek ook waterdragers en sterspelers die niet zonder elkaar kunnen en samen een prettige en leuke wedstrijd sporten. Als het alleen om de toppers zou gaan, zouden deze menige wedstrijd 3x achter elkaar moeten springen en werpen!
Zowel de �tobbers� als de �toppers� en de grote groep daar tussen in hebben recht op aandacht binnen de atletiekclub en door deze 2-stromenbenadering heeft een club toekomst. Ja, dominee Kees, we begrijpen wat u bedoelt! Aandacht voor elkaars prestaties drukt waardering voor elkaar uit, dus loop nu eens niet gelijk weg als je je derde beurt gehad hebt, maar blijf eens staan kijken, aandacht voor elkaar!
Het fenomeen �overbetrokken� ouder, meestal vader. Ik betrap mezelf er ook vaak op er een te zijn. Je bent trots op de prestaties van je kind, wilt het graag sturen in trainingen en wedstrijden en legt zo onbewust een grote druk op het kind, het moet trainen en het moet presteren. Hierdoor kan het ook helemaal fout gaan, de druk te groot worden en de lol er voor de atleet voorgoed vanaf gaan. We leggen vaak de norm van de volwassenatletiek, het gaat om de ranglijsten, de plaatsen 1, 2 en 3 en vooral de absoluut meetbare prestatie, te vroeg aan voor jeugdige atleten. Natuurlijk mag je willen presteren, je moet het ook willen wat mij betreft, maar begeleiders/trainers moeten atleten ook helpen prestaties te relativeren en in het juiste (PR)perspectief te zetten. Erg belangrijk is ook: heb je een lekkere wedstrijd gehad, lekker gelopen, gesprongen en geworpen, een leuke dag gehad. In onze individuele sport is het van groot belang dat de sociale component, het onderlinge contact tussen de atleten, aanwezig is, want de mens is nu eenmaal een sociaal wezen! Alleen hierom al ben ik een groot voorstander van meerkampen, want dan sport je in een groep en stimuleer je elkaar en pept elkaar op, de gedragscode van de meerkamp. Gun elkaar een goede prestatie, feliciteer elkaar en heb vooral ook lol ! prestatie en recreatie gaan hand in hand en moeten in een sportieve opvoeding, een taak van trainers en begeleiders binnen een vereniging, aangeleerd worden aan de opgroeiende jongeren.

WAAROM KOMEN JONGEREN ATLETIEKEN?
Een erg belangrijke vraag als je atleten iets wilt bieden, ze vooruit wilt helpen en ze wilt behouden voor te toekomst.
Voor de pupillen staat de KNAU de zogenoemde speels-prestatieve benadering voor. Ze moeten op een zo breed mogelijk vlak met bewegen in aanmerking komen, lopen/werpen en springen; ze moeten hun motorische vaardigheden/mogelijkheden zo breed mogelijk ontwikkelen om voor later een goede basis te leggen voor verdere ontwikkeling. Op deze leeftijd zie je vaak al grote verschillen in absolute prestaties, die echter in en na de pubertijd �ingehaald� kunnen worden.
De C/D-jeugd dan, het echte leven begint, de middelbare school! De atletiek kan voor menigeen een rol van betekenis gaan vervullen, je mag soms op specialisatie-training.
De bewegingshonger van de atleet moet nu gekanaliseerd worden middels het specifieke trainen van de techniek van de verschillende onderdelen. Het willen presteren moet zich nu gaan ontwikkelen en daarbij moeten atleten ook wat willen leren.aannemen van trainer/begeleider. Sommigen in deze leeftijdsgroep komen alleen voor de lol en alleen om elkaar te ontmoeten. Persoonlijk vind ik dit prima, zolang de training er niet door verstoord wordt. Het sociale aspect wordt vanaf deze groep steeds belangrijker en er kan een grote stimulerende en motiverende kracht vanuit gaan om beter te (willen) presteren in een prettige en aangename sfeer, de zogenaamde sociaal-prestatieve benadering, wat mij betreft de norm voor elke gezonde sportbeoefening in het algemeen!
De A/B-jeugd is meestal de kleinste groep in de club. Vele concurrenten liggen op de loer, andere bezigheden, studie/beroep, uitgaan, relaties. Als de persoonlijkheid van de jonge atleet zich aan het ontwikkelen is en hij meegekregen heeft dat hij prestaties moet relativeren, maar dat het leuk is bekwaamheden te ontwikkelen en bij te houden, blijft hij wellicht voor de atletieksport behouden. En atletiek is gewoon een gezonde, leuke, veelzijdige sport die goed in groepsverband te beoefenen valt. Een goed voorbeeld binnen onze vereniging vind ik de groep Hupkes, maar ook de groep Per reken ik hiertoe, Purcy's algemene groep en de diverse loopgroepen(voor je het weet, noem je heel de vereniging.)
Groetjes,
(dominee) Kees Meijer.

AKTIVITEITENKALENDER
Januari 2004
04 januari Nieuwjaarsreceptie